NBA vs Europe

Τελευταία, επέστρεψε στην οθόνη μας μέσω Σκάι αλλά και μέσω Nova (για τους προνομιούχους) το NBA. Μαζί επέστρεψαν και το θέαμα, η λάμψη, το Show and Entertainment που περιλαμβάνει αυτό το πακέτο.

Εντυπωσιακά καρφώματα, τάπες, ασίστ από προσωπικότητες όπως οι Lebron James, Kobe Bryant, Dwight Howard, Carmelo Anthony, Dwayne Wade, Derek Rose και άλλοι πολλοί. 

Η πρώτη μου αντίδραση ο ενθουσιασμός και μια νοσταλγία για τα παιδικά μου χρόνια στο εξωτερικό, όταν και ξαγρυπνούσα παρόλο το φόρτο εργασίας (σχολείο..) και την άγνοια της ύπαρξης του καφέ.. 

Πόστερ των Michael Jordan, Charles Barkley, David Robinson, Clyde Drexler, Shawn Kemp, και άλλων ήταν αρκετά για να καλύπτεται το χρώμα του τοίχου στο δωμάτιο μου. Παράλληλα, τα Σαββατοκύριακα μέσω δορυφόρου παρακολουθούσα Α1, κολλημένος τότε με την ομάδα του ΠΑΟΚ (σήμερα γαύρος..go figure) και συγκεκριμένα με τον Τζον Κόρφα λόγω και κάποιας μακρινής συγγένειας αλλά και με Πρέλεβιτς, Μπέρρυ, Σάβιτς... 

Απ' την μια λοιπόν το θέαμα και απ την άλλη η ουσία. Όσο μεγαλώνω η ουσία με ενδιαφέρει και με έλκει περισσότερο. Παρακολούθησα καμιά δεκαριά ματς του NBA στον Σκάι και δυστυχώς παρατήρησα πολλά που μικρός δεν ήξερα τόσο να ξεχωρίσω αλλά και δεν ήθελα να δώσω βάση αφού με γέμιζε το θέαμα. Πρόκειται μόνο και μόνο για SHOW. Τίποτα άλλο. Οι προπονητές είναι σαν κομπάρσοι (ξέρετε κανέναν εκτός από Phil Jackson και Popovic?) και οι επιθετικές τακτικές είναι γρήγορες στο σύνολό τους (5-15 δευτερολέπτων) με ατομικές προσπάθειες, επιπόλαια σουτ, ενέργειες θεαματικές μεν (όταν είναι επιτυχημένες) αλλά στο σύνολό τους ανούσιες. 

Οι παίκτες “star" π.χ. Lebron James μπορεί να βάζουν 50 πόντους σ' έναν αγώνα όμως έχουν χάσει άλλους 50. Όσο για την γνωστή defense: ουδέν σχόλιον. Ουδέν σχόλιον επίσης και για τους κανονισμούς...Όποιος παίκτης αποβληθεί λόγω φάουλ (6 το όριο στο NBA..) αξίζει μια θέση στο βιβλίο Guinness.Προσωπικά δεν θυμάμαι κανέναν. 

Το NBA θα μπορούσα άνετα να το συγκρίνω με το WWΕ(κοινώς κατς..). Δηλαδή American Entertainment. Όπως και το American Football NFL(ένα παιχνίδι διαρκεί 3 ώρες) ή το Baseball ή MLB(ένα παιχνίδι διαρκεί από 2,5 μέχρι και 8 ώρες.......ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΕΤΕ ΩΡΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ?) Μεγάλη υπεραξία για κάτι που δεν ορίζεται πια ως μπάσκετ. 

Ο ορισμός του μπάσκετ είναι ευρωπαϊκός. Euroleague μίσις εντ τζέντλεμεν! Το Champions League της πορτοκαλής θεάς! Οι καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, η καθεμιά με το δικό της στυλ ανάλογο του προπονητή και της σχολής του πχ Ομπράντοβιτς, Μεσσίνα, Γκέρσον. 

Με παίκτες “μηχανάκια” που συνδυάζουν ουσία με θέαμα, με κύριο στόχο τους πάνω απ' όλα την ομαδική καταξίωση και όχι την ατομική πχ Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σισκάουσκας, Ρούμπιο, Χόλντεν. Φαντάζεστε να πάρει παίκτη ο Παναθηναϊκός και σε οργανωμένη άμυνα να κάνει σουτ στα 3 δευτερόλεπτα της επίθεσης? Ποιος τον σώζει απ τον Ζέλικο..Παράδειγμα Von Wafer με Γιαννάκη. 

Όσο αφορά την Ελλάδα (εκτός ίσως Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού) λείπουν αρκετά πράγματα όπως εγκαταστάσεις, marketing και ιδιαίτερα ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. Όμως από ταλέντο και από “μπάσκετ” έχουμε άφθονο τόσο ώστε να προτιμήσω να δω το Ολύμπια Λάρισας-Τρίκαλα από το Cleveland Cavaliers-Sacramento Kings. 

Τσίερς! 

Και για όσους πιστεύουν ο τι λείπει το θέαμα απ την Euroleague: