Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, τέλος…

Η 25^η Μαρτίου του 2012 αποτελεί παρελθόν εδώ και λίγη ώρα. Κάποιοι από εσάς έδωσαν στη συγκεκριμένη μέρα τη θρησκευτική χροιά της, καθώς την ταύτισαν με τη γιορτή του Ευαγγελισμού. Κάποιοι προτίμησαν να επικεντρώσουν στο εθνικο-πατριωτικό σκέλος της, ελέω… της έναρξης της επανάστασης του 1821. Κάποιοι αναφώνησαν: «Χρόνια πολλά αγάπη μου γλυκιά, και στα 100, θα’ μαι πάλι εδώ, να στο τραγουδώ», ευχόμενοι τα «χρόνια πολλά» στον Άρη Θεσσαλονίκης, που χθες έσβησε τα 98^α κεράκια του.

Αν… κάποιος ρωτούσε: «Τι συμβολίζει στα αλήθεια αυτή η μέρα;», θα έπαιρνε προφανώς τρεις διαφορετικές απαντήσεις. Αλήθεια… ποια αλήθεια από τις παραπάνω είναι πιο… αληθινή; Καμία, θα πω εγώ. Και οι τρεις παραπάνω… πραγματικότητες έχουν τη δική τους ισότιμη αξία.

Η εισαγωγή αυτή έχει να κάνει με την ατέρμονη συζήτηση περί… μίας και αντικειμενικής αλήθειας. Να με συγχωρέσουν οι υποστηρικτές της παραπάνω άποψης, αλλά ανήκω στους διαφωνούντες. Στα τέσσερα χρόνια της ζωής μου, που χρωματίστηκαν έντονα από τις σπουδές στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ (2000-2004), μία από τις ελάχιστες φράσεις που άκουσα από καθηγητή (καθηγήτρια για την ακρίβεια) και θα μείνουν για πάντα σφηνωμένες στο μυαλό μου, είναι η εξής: «Η αλήθεια είναι υποκειμενική».

Στην πορεία των χρόνων χρειάστηκε πολλές φορές να ανατρέξω σε αυτή τη φράση, προκειμένου να διαπιστώσω την ορθότητά της και όσο περνάνε οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια, ταυτίζομαι όλο και περισσότερο με το περιεχόμενό της, τείνοντας να γίνω… οπαδός της.

Αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα, προκειμένου να γίνει πιο κατανοητός ο ειρμός της σκέψης μου:

Πρώτον: Δόξα Κρανούλας-Καλαμαριά 1-0. Η είδηση… Η μετάφρασή της: η Κρανούλα κέρδισε την Καλαμαριά ή η Καλαμαριά έχασε από την Κρανούλα. Θεωρείται ότι κάποια από τις παραπάνω δύο εκδοχές αντικατοπτρίζει πληρέστερα την αλήθεια; Όχι… ο υποστηρικτής της Κρανούλας θα «κολλήσει» στην πρώτη εκδοχή, ο φίλος της Καλαμαριάς στη δεύτερη.

Δεύτερον: 10 Κούρδοι συνελήφθησαν από τις τουρκικές αστυνομικές αρχές. Η είδηση… Η μετάφρασή της: Οι εκπληκτικές τουρκικές αστυνομικές αρχές έκαναν το έργο τους απέναντι στους τρομοκράτες ή οι τουρκικές αστυνομικές αρχές επέδειξαν ακόμα μια φορά το αντικουρδικό μένος τους; Προφανώς ο Τούρκος θα υποστηρίξει την πρώτη εκδοχή και ο Κούρδος τη δεύτερη.

Θα ρωτήσει κάποιος: γιατί μας τα λες όλα αυτά; Η απάντηση είναι απλή: Σιχαίνομαι τη σοβαροφάνεια, σιχαίνομαι την άσκηση υψηλής κριτικής στο… όνομα της αλήθειας, σιχαίνομαι να με «λιμιτάρει» κάποιος σε οποιοδήποτε στόχο βάλω, γιατί δε βλέπω μπροστά μου την… αλήθεια.

Όχι, κύριοι, δε θα σας κάνω τη χάρη. Η δική μου αλήθεια είναι διαφορετική από δική σας και… αν γουστάρω, θα φτιάξω και μια τρίτη αλήθεια, έτσι για να υπάρχει. Ξέρετε που διαφέρουμε; Εσείς δίνετε βάση στη… μία και μοναδική αλήθεια, ενώ αντιθέτως εγώ σας αμφισβητώ και η… μία και μοναδική αλήθεια με αφήνει παγερά αδιάφορο.

Επίσης, εσείς θεωρείτε αιρετική και λαθεμένη την άποψή μου, ενώ εγώ τη χαρακτηρίζω ως το αποκορύφωμα της νοητικής υγείας.

Συμπέρασμα: όλοι σας έχετε απίστευτα αποθέματα δύναμης, χρησιμοποιήστε τα για να φτιάξετε τη δική σας αλήθεια… Εμπόδια δεν υπάρχουν, ούτε αδιέξοδα…

Η δυναμική του ηλεκτρονικού εμπορίου στον πρωτογενή τομέα

Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας νέας πρακτικής διάθεσης αγροτικών προϊόντων, κατευθείαν από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αστρονομικά καλύτερες τιμές διάθεσης του προϊόντος και μια win – win συμμαχία ανάμεσα σε καταναλωτές και αγρότες.

Γίναμε μάρτυρες του γεγονότος ότι μέσω του διαδικτύου οι παραγωγοί είναι σε θέση να παρακάμψουν τα καθιερωμένα κανάλια διανομής των προϊόντων τους και να προσεγγίσουν απευθείας τους καταναλωτές αφήνοντας τους χοντρεμπόρους «στα κρύα του λουτρού».

Αυτό είναι μια πολύ καλή αφορμή για να ανοίξει συζήτηση για να αναδειχθούν και στη χώρα μας σε καθολικό επίπεδο εναλλακτικές μορφές εμπορίου (e-commerce) που εφαρμόζονται συστηματικά στην υπόλοιπη Ευρώπη εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς η Ελλάδα έχει μια αξιοσημείωτη καθυστέρηση στην διείσδυση νέων τεχνολογιών και ειδικότερα του διαδικτύου.

Είχε επικρατήσει για πολλά χρόνια στην Ελλάδα η αντίληψη ότι ο παραγωγός είναι εκείνος που απλά παράγει και οφείλει να «τα έχει καλά» με τους μεσάζοντες για να διαθέσει τα προϊόντα του ακολουθώντας τους κανόνες της αγοράς. Μιας αγοράς όμως για την οποία δεν είμαστε και τόσο σίγουροι ότι ακολουθεί τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού ως οφείλει, με αποτέλεσμα οι τιμές των αγροτικών(και όχι μόνο) προϊόντων να παραμένουν ιδιαίτερα υψηλές για τον τελικό καταναλωτή.

Ο γράφων ανακαλεί στη μνήμη του στιγμές άπειρης γραφικότητας και λαϊκισμού όταν ο Κίμωνας Κουλούρης επί κυβερνήσεων Σημίτη και ενώπιον του τηλεοπτικού φακού, έκανε αυτοψίες τιμών στις λαϊκές αγορές για να πείσει τους τηλεθεατές ότι η κυβέρνηση Σημίτη πολεμά την αισχροκέρδεια. Τα αποτελέσματα βέβαια της εκστρατείας του κ. Κουλούρη όπως ήταν φυσικό ήταν ανύπαρκτα (αν εξαιρέσουμε τις στιγμές γέλιου που μας χάρισε).

Πλέον δεδομένης και της βαθιάς οικονομικής κρίσης που κάνει την ανάγκη για προσιτά προϊόντα συνεχώς μεγαλύτερη, είναι η κατάλληλη εποχή για μια εμπορική επανάσταση στην ελληνική αγορά. Φυσικά δεν μιλάμε για επαναστάσεις της πατάτας, της μελιτζάνας, και των ζαρζαβατικών αλλά για την κατανόηση των δυνατοτήτων που μπορεί να δώσει το e commerce (ηλεκτρονικό εμπόριο) σε μια αγροτική οικονομία δέσμια των μεσαζόντων και των καρτέλ.

Ειδικότερα για τα προϊόντα του πρωτογενή τομέα χωρίς πολλές και εξειδικευμένες αναλύσεις, οι δυνατότητες που δίνει το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι τεράστιες. Και φυσικά δεν μιλάμε για οκτωβριανές επαναστάσεις και θάνατο των εμπόρων, αλλά για μεταβολή στις πρακτικές τους προς όφελος του ανταγωνισμού.

Επί του προκειμένου οι αγρότες δεν έχουν ανάγκη κανέναν Τριανταφυλλόπουλο και τις υπηρεσίες του site του. Μπορούν κάλλιστα να δημιουργήσουν μικρούς συνεταιρισμού ς μακριά από συνθήματα και κομματικές σημαίες και με μηδενικό σχεδόν κόστος να δημιουργήσουν το ηλεκτρονικό μαγαζί τους μέσα από το οποίο θα προσεγγίσουν τους καταναλωτές , έχοντας βέβαια και τη δυνατότητα να καθορίσουν την παραγωγή τους σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και την παραγγελίες που θα έχουν.

Και πραγματικά η εξοικονόμηση κόστους θα είναι τόσο μεγάλη σε μια τέτοια περίπτωση που πιθανότατα θα μπορούν να αναβαθμίσουν το προϊόν τους με συνοδευτικές υπηρεσίες (όπως πχ διανομή στο σπίτι!). Ανοιχτά μυαλά και τόλμη χρειάζονται. Οι δυνατότητες υπάρχουν και είναι μπροστά στα μάτια όλων μας. Μένει να γίνει το αυτονόητο.