Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας νέας πρακτικής διάθεσης αγροτικών προϊόντων, κατευθείαν από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αστρονομικά καλύτερες τιμές διάθεσης του προϊόντος και μια win – win συμμαχία ανάμεσα σε καταναλωτές και αγρότες.
Γίναμε μάρτυρες του γεγονότος ότι μέσω του διαδικτύου οι παραγωγοί είναι σε θέση να παρακάμψουν τα καθιερωμένα κανάλια διανομής των προϊόντων τους και να προσεγγίσουν απευθείας τους καταναλωτές αφήνοντας τους χοντρεμπόρους «στα κρύα του λουτρού».
Αυτό είναι μια πολύ καλή αφορμή για να ανοίξει συζήτηση για να αναδειχθούν και στη χώρα μας σε καθολικό επίπεδο εναλλακτικές μορφές εμπορίου (e-commerce) που εφαρμόζονται συστηματικά στην υπόλοιπη Ευρώπη εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς η Ελλάδα έχει μια αξιοσημείωτη καθυστέρηση στην διείσδυση νέων τεχνολογιών και ειδικότερα του διαδικτύου.
Είχε επικρατήσει για πολλά χρόνια στην Ελλάδα η αντίληψη ότι ο παραγωγός είναι εκείνος που απλά παράγει και οφείλει να «τα έχει καλά» με τους μεσάζοντες για να διαθέσει τα προϊόντα του ακολουθώντας τους κανόνες της αγοράς. Μιας αγοράς όμως για την οποία δεν είμαστε και τόσο σίγουροι ότι ακολουθεί τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού ως οφείλει, με αποτέλεσμα οι τιμές των αγροτικών(και όχι μόνο) προϊόντων να παραμένουν ιδιαίτερα υψηλές για τον τελικό καταναλωτή.
Ο γράφων ανακαλεί στη μνήμη του στιγμές άπειρης γραφικότητας και λαϊκισμού όταν ο Κίμωνας Κουλούρης επί κυβερνήσεων Σημίτη και ενώπιον του τηλεοπτικού φακού, έκανε αυτοψίες τιμών στις λαϊκές αγορές για να πείσει τους τηλεθεατές ότι η κυβέρνηση Σημίτη πολεμά την αισχροκέρδεια. Τα αποτελέσματα βέβαια της εκστρατείας του κ. Κουλούρη όπως ήταν φυσικό ήταν ανύπαρκτα (αν εξαιρέσουμε τις στιγμές γέλιου που μας χάρισε).
Πλέον δεδομένης και της βαθιάς οικονομικής κρίσης που κάνει την ανάγκη για προσιτά προϊόντα συνεχώς μεγαλύτερη, είναι η κατάλληλη εποχή για μια εμπορική επανάσταση στην ελληνική αγορά. Φυσικά δεν μιλάμε για επαναστάσεις της πατάτας, της μελιτζάνας, και των ζαρζαβατικών αλλά για την κατανόηση των δυνατοτήτων που μπορεί να δώσει το e commerce (ηλεκτρονικό εμπόριο) σε μια αγροτική οικονομία δέσμια των μεσαζόντων και των καρτέλ.
Ειδικότερα για τα προϊόντα του πρωτογενή τομέα χωρίς πολλές και εξειδικευμένες αναλύσεις, οι δυνατότητες που δίνει το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι τεράστιες. Και φυσικά δεν μιλάμε για οκτωβριανές επαναστάσεις και θάνατο των εμπόρων, αλλά για μεταβολή στις πρακτικές τους προς όφελος του ανταγωνισμού.
Επί του προκειμένου οι αγρότες δεν έχουν ανάγκη κανέναν Τριανταφυλλόπουλο και τις υπηρεσίες του site του. Μπορούν κάλλιστα να δημιουργήσουν μικρούς συνεταιρισμού ς μακριά από συνθήματα και κομματικές σημαίες και με μηδενικό σχεδόν κόστος να δημιουργήσουν το ηλεκτρονικό μαγαζί τους μέσα από το οποίο θα προσεγγίσουν τους καταναλωτές , έχοντας βέβαια και τη δυνατότητα να καθορίσουν την παραγωγή τους σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και την παραγγελίες που θα έχουν.
Και πραγματικά η εξοικονόμηση κόστους θα είναι τόσο μεγάλη σε μια τέτοια περίπτωση που πιθανότατα θα μπορούν να αναβαθμίσουν το προϊόν τους με συνοδευτικές υπηρεσίες (όπως πχ διανομή στο σπίτι!). Ανοιχτά μυαλά και τόλμη χρειάζονται. Οι δυνατότητες υπάρχουν και είναι μπροστά στα μάτια όλων μας. Μένει να γίνει το αυτονόητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου