Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Η «χαμένη» γενιά και τα καλάσνικοφ


Το περιστατικό στο Βελβεντό Κοζάνης με τους νεαρούς ληστές ηλικίας 20 ως 24 χρόνων γεμίζει ερωτηματικά την ελληνική κοινωνία και έχει οδηγήσει σε ατέλειωτους σχολιασμούς στα forum και στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Νεαρά παιδιά με καλάσνικοφ στα χέρια τους επιχειρούν διπλή ληστεία σε επαρχιακή κωμόπολη και τέσσερις από αυτούς συλλαμβάνονται λίγο μετά από την αστυνομία.
Φωτογραφίες τους δίνονται αργότερα στη δημοσιότητα όπου υπάρχουν εμφανή σημάδια κακοποίησης και ξυλοδαρμού τους. Πλήθος απόψεων κατακλύζουν το διαδίκτυο με πολλούς να υποστηρίζουν ότι η αστυνομική βία είναι πλέον εκτός ελέγχου και ότι 20χρονα παιδιά δάρθηκαν από τους αστυνομικούς χωρίς κανένα έλεος.
Ελάχιστοι όμως στέκονται στην πραγματική ουσία των πραγμάτων: Ότι νεαρά παιδιά με πολεμικά όπλα στα χέρια βρέθηκαν αποφασισμένα να διαπράξουν ευρείας κλίμακας ληστείες απειλώντας ανυποψίαστους πολίτες και τραπεζοϋπαλλήλους και ασκώντας πρωτοφανή βία με όπλα που κάλλιστα διαπερνούν μονότουβλους τοίχους και πόρτες σαν χαρτόνια ενώ έχουν δραστικό βεληνεκές 400 και πλέον μέτρα.
Κάποιοι θέλησαν να θολώσουν τα νερά και να αναφερθούν σε κάποιου είδους αντιεξουσιαστικό αγώνα που αυτά τα παιδιά εκπροσωπούν και καταφέρθηκαν εναντίον της αστυνομικής βίας με κορυφαίο εκπρόσωπο γνωστό μεγαλοδημοσιογράφο ιδιοκτήτη ιστοσελίδας και μετρ των αποκαλύψεων και του κιτρινισμού.
Κάπου εδώ το δάσος χάνεται. Πράγματι η χώρα περνά δύσκολες στιγμές και το σύνολο των νεαρών κατοίκων της έχει πολλούς και αληθινούς λόγους να αισθάνεται αγανακτισμένο, προδομένο και χωρίς μέλλον. Παρ’ όλα αυτά η ένοπλη επίθεση σε τράπεζες από τους 20χρονους στο όνομα της όποιας ιδεολογίας ή αγανάκτησης αυτοακυρώνει την όποια πολιτική διάσταση των προθέσεών τους.
Το θέμα λοιπόν της δημόσιας συζήτησης θα έπρεπε να είναι αυτό και όχι αν η αστυνομία άσκησε βία με τον όποιο τρόπο αυτό έγινε κατά τη σύλληψη ή μετά των ενόπλων. Ο όποιος ρεβανσισμός ακροαριστερών δυνάμεων και ο «συναγωνισμός» τους με τους ακροδεξιούς για το ποιός θα προβεί σε περισσότερο ακραίες πράξεις βίας, έχει αρχίσει να δηλητηριάζει όλο και περισσότερους νέους κατοίκους της χώρας με ανεξέλεγκτες όπως φαίνεται συνέπειες.
Πολλά ΜΜΕ αναζητώντας επισκεψιμότητα και ακροαματικότητα φαίνεται να αρέσκονται σε αυτό το παιχνίδι εντυπωσιασμού και κανιβαλίζουν την υπόθεση παίρνοντας ακραίες θέσεις που οδηγούν στη εκτράχυνση των ηθών.
Η πολιτεία μέσα στη δίνη αυτή της κρίσης οφείλει να σταθεί δίπλα στη δοκιμαζόμενη νεολαία και να δώσει προτεραιότητα πρώτης γραμμής στη διάσωση αυτής που από πολλούς αποκαλείται «χαμένη γενιά» με την καταπολέμηση της ανεργίας να είναι ο πρώτους από τους στόχους της.
Τα παιδιά αυτά θα πληρώσουν την απερισκεψία τους αυτή με αρκετά χρόνια φυλάκισης, που θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα. Ο αγώνας πέρα από τις βόμβες και τα καλάσνικοφ μπορεί να έχει πολλές μορφές: Προσπάθεια, σπουδές, επιχειρηματικότητα, καινοτομία, τόλμη, υπομονή. Η βία είναι ο εύκολος και ο αφελής δρόμος.
Ας είναι τα παιδιά αυτά το αντιπαράδειγμα και το εφαλτήριο τροφής για σκέψη σε όλη την ελληνική κοινωνία για να μην πάει χαμένη μια ολόκληρη γενιά.   

4 σχόλια:

  1. Καλό το άρθρο,στείλε το στο MEGA. Εγώ θα διαφωνήσω και θα πω ότι τα παιδιά αυτά ίσως τελικά να είναι η γενιά των ανατροπών. Είναι άτομα με ταξική συνείδηση. ότι διάλεξαν αυτόν τον δρόμο δεν σημαίνει πως είναι κατακριτέοι. Δεν μπορεί ο καθένας απο εμάς να κάνει αυτό που έκαναν. Και δυστυχώς με τα λόγια και την δήθεν δημοκρατική οδό δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Είναι το ίδιο το σύστημα που δεν σε αφήνει. Ο ένοπλος αγώνας μπορεί να είναι η εύκολη λύση για κάποιους, αλλά ίσως να είναι και η μοναδική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές. Στο επόμενο άρθρο μου θα προτρέψω τους αναγνώστες σε αναρχικό ένοπλο αγώνα εναντίον τραπεζών και εχόντων και κατεχόντων. Μεγαλογιατρών, τραπεζιτών, του γείτονα ειδικευόμενου που αγόρασε BMW γιατί εγώ δεν μπορώ να αγοράσω κτλ. Αφού έχεις και εμείς όχι είσαι προδότης και κοινωνικός εχθρός. Καλάσνικοφ υπάρχουν. Η Αλβανική μαφία φροντίζει γι αυτό με κάποιο αντίτιμο.
    Στο μεθεπόμεμενο άρθρο θα τους προτρέψω σε εθνικιστικό ανένδοτο. Φόλα στους προδότες αριστερούς που καταστρέφουν την εθνική συνείδηση και ξεπουλάνε τη χώρα κάνοντας πλάτες στους μετανάστες.
    Αν τα προηγούμενα δύο δεν έχουν ανταπόκριση θα στείλω αυτό στο Μπάμπη Παπαδημητρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενα μεγαλο ερωτημα που προκυπτει ειναι εαν το κρατος-Συστημα στο οποιο ζεις μεσω "παρανομων" νομοθετηματων σε εξαθλιωσει και στερηθεις ολα οσα μεχρι προτινος θεωρουσες δεδομενα, χωρις να εχεις κλεψει κανεναν, χωρις να εισαι ενταγμενος καπου, τι θα κανεις?
    Οι λυσεις ισως ειναι μονο δυο... ή αυτοχειρας ή ληστής...

    Καποτε ημουν ονειροπολος και πιστευα οτι η βια δεν ειναι η λυση, τωρα πια φοβαμαι πως ειναι η εσχατη λυση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αντίσταση και ο αγώνας επίτυγχάνονται με πολλλούς τρόπους. Κυρίως με την αριστεία σου στη ζωή. Δεν εννοώ να πάρεις απλά δέκα στο σχολείο. Εννοώ να παλέψεις και να γίνεις παράδειγμα προς μίμηση από το περιβάλλον σου δημιουργώντας και όχι καταστρέφωντας. Και ο Σωκράτης γνώριζε ότι κακώς καταδικάστηκε δεν θέλησε όμως να σπάσει τους νόμους της πατρίδας του. Για να προλάβω ενδεχόμενη λαικίστικη αντίδραση του στυλ "να κάτσουμε να πεθάνουμε;" δεν έννοώ να κάτσεις να πεθάνεις αλλά να αγωνιστείς σε έννομα πλαίσια κάνοντας ότι καλύτερο μπορείς. Ο Σωκράτης είχε εύκολα τη δυνατότητα να διαφθείρει τους φρουρούς του και να διαφύγει για πάντα στη Θεσσαλία. Στην πρόταση αυτή είπε ότι "αν παραβώ τώρα στο τέλος της ζωής μου τους νόμους της πατρίδας μου όλα όσα είμαι πέθαναν ήδη". Αγωνίσου και ενέπνευσε τους γύρω σου. Αν γίνεις το ίδιο με αυτούς που κατηγορείς ποιά η διαφορά σου απο εκείνους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Βίντεο του Μήνα