17/02/2012.
Άλλη μια φορά βρίσκω τον εαυτό μου να παρατηρεί βουβά, σχεδόν παθητικά, τα όσα συμβαίνουν στην μικρή μου χώρα. Τα γεγονότα είναι «δραματικά». Οι ειδήσεις και οι εξελίξεις «δραματικές». Κυρίως παρακολουθώ και πληροφορούμαι μέσω της TV τα όσα συμβαίνουν στην τηλεοπτική-εικονική πραγματικότητα της ζωής μου. Εγώ και μερικά εκατομμύρια Έλληνες.
Επίκειται πτώχευση λένε. Πριν πολλά χρόνια η χώρα μας πήρε υπέρογκα δάνεια τα οποία ήρθε η ώρα να πληρωθούν. Τώρα. Τώρα είναι η ύστατη στιγμή. Το σημείο μηδέν. Το χείλος του γκρεμού. Τώρα πρέπει να ξεχρεώσουμε. Όχι αύριο. Ούτε χθες έπρεπε. Εδώ και τώρα.
Και ποιος χρωστάει; ΟΛΟΙ! Ναι ακριβώς, όλοι! Άνδρες, γυναίκες, γέροι , παιδιά, νέοι , πλούσιοι, φτωχοί, ανάπηροι, τυφλοί, εργαζόμενοι, άνεργοι… Όλοι πρέπει να συμβάλλουν στην εξόφληση. ΟΛΟΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ. Γι’ αυτό όλοι πρέπει να πληρώσουν.
Κι έτσι λοιπόν αυτό είναι πλέον δεδομένο. Μετά από τρία τέσσερα χρόνια αρνητικής προπαγάνδας, πλέον έχουμε χωνέψει για τα καλά ότι όλοι χρωστάμε. Για το λόγο αυτό θεσπίσαμε τα τελευταία χρόνια νόμους, υπουργικές αποφάσεις, μέτρα λιτότητας, μνημόνια, φόρους κλπ. Και κατόπιν ψηφοφορίας –δηλαδή άκρως δημοκρατικών διαδικασιών- αποφασίσαμε πως είναι σωστό να πληρώσουμε.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάς του 2012. Και αρχίζει πλέον να γίνεται δεδομένο πως όχι μόνο χρωστάμε κι ότι πρέπει να πληρώσουμε, αλλά ότι θα πτωχεύσουμε! Ότι είναι θέμα χρόνου να επέλθει η πτώχευση, που είτε έτσι είτε αλλιώς, θα επέλθει με μαθηματική ακρίβεια. Άρα είναι σίγουρο και δεδομένο πως οδεύουμε ολοταχώς προς την καταστροφή.
Κατόπιν όλων τούτων, ένα μεγάλο παράπονο, μια ελαφρά αγανάκτηση και μια ένσταση εγείρονται στο μικρό μου κεφάλι…
Η οριζόμενη ως «Αριστερά» πού είναι; Τι κάνει για την κατάσταση αυτη;
Η απάντηση με θλίψη είναι πως είναι παντελώς ΑΠΟΥΣΑ.
Απευθύνω λοιπόν προς κάθε απόχρωση Αριστεράς την κάτωθι έκκληση:
«Αγαπητή Αριστερά,
Είστε ο κατεξοχήν χώρος της πολιτικής που με την ιδεολογική τοποθέτησή του σε γενικές γραμμές πρεσβεύετε την συλλογικότητα και τον ουμανισμό. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια, αν και ζούμε πραγματικά ένα θέατρο του παραλόγου κατά την εξέλιξη του οποίου καταπατούνται και ισοπεδώνονται κάθε είδους ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, εσείς απέχετε από κάθε είδους δράση και ενέργεια.
Μένετε άπραγοι αλλά όχι μόνο. Εσείς που πρεσβεύετε την Αλληλεγγύη και την Ενότητα των ανθρώπων, είστε κατακερματισμένοι διασπασμένοι. Ακούτε τα απελπιστικά διλλήματα του Παπαδήμου ότι τώρα είναι η ώρα μηδέν και δεν κάνετε τίποτα γι αυτό.
Ιδίως όμως το μεγαλύτερο ατόπημά στο οποίο έχετε υποπέσει είναι το εξής: Ότι δεν κάνετε τίποτα για καταπολεμήσετε τον φόβο που καλλιεργείται στις ψυχές μας.
Ότι δεν κάνετε τίποτα για να μας δώσετε ελπίδα.
Ότι δεν κάνετε τίποτα για να μας θυμίσετε πως υπάρχουν κι άλλες επιλογές, ότι υπάρχουν λύσεις.
Ότι δεν κάνετε τίποτα για να αφυπνίσετε τον κόσμο.
Ότι δεν δημιουργείτε εξόδους κινδύνου- εξόδους διαφυγής όχι από την κρίση, αλλά από την πτώχευση και την καταστροφή.
Οι Έλληνες απαιτούν πλέον από την Αριστερά όχι στυγνή άρνηση αλλά θετικές ενέργειες. Διαπράττετε αυτή την στιγμή ένα διαρκές έγκλημα προδοσίας της χώρας και ιδίως του λαού και των απλών ανθρώπων, ένα έγκλημα τελούμενο δια παραλείψεως…
Φτάνει όμως πια.
Αναλάβετε εδώ και τώρα, αύριο κιόλας, ΔΡΑΣΕΙΣ.
Συντάξετε εναλλακτικά σχέδια. Όχι μόνο ένα, πολλά. Συντάξετε το «ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ», το οποίο θα εκφράζει τους πολίτες αυτής της χώρας. Ένα μανιφέστο που θα προτείνει λύσεις στην ενδεχόμενη πτώχευση, στο ενδεχόμενο χάος.
Αν δεν μπορείτε να σβήσετε τη φωτιά που έχει ανάψει, τουλάχιστον χτίστε εξόδους κινδύνου, ώστε την ύστατη στιγμή να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Δεν θέλουμε να δούμε μια Ελλάδα με συσσίτια και σκελετωμένα παιδιά που θα πεθαίνουν στους δρόμους.
Θέλουμε να μας δώσετε την ελπίδα πως την ύστατη στιγμή δεν θα καταστραφούμε αλλά ότι θα υπάρχει ψωμί να δοθεί ισότιμα σε όλους.
Πρέπει αύριο κιόλας να γίνει επίσημη πρόταση στη Βουλή για την σύσταση «Επιστημονικών Επιτροπών Διάσωσης». Ειδικά καταρτισμένων επιτροπών που θα αξιολογήσουν όλα τα πιθανά σενάρια και πιθανές αντίστοιχες λύσεις, ώστε ακόμα και η πτώχευση να μας βρεί προετοιμασμένους.
Αν θέλετε να λέγεστε Αριστεροί αυτό είναι το καθήκον σας.
Διαφορετικά φοβάμαι πως σύντομα η αγανάκτηση μας θα στραφεί και εναντίον σας.».
Ένας Έλληνας, ένας ελεύθερος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου